సాంఖ్య యోగము
భగవద్గీత 
అంచేత స్థిత ప్రజ్ఞత అలవడాలంటే అది సామాన్యం కాదు. దానికే చాపల్యమూ పనికిరాదు. చాపల్యముంటే వాడు గత ప్రజ్ఞుడే. స్థితప్రజ్ఞుడు కాడు. చాపల్యమెప్పు డేర్పడుతుంది. అవీ ఇవీ కావాలని కామం చెలరేగి నప్పుడే. కామానికి మూలం అజ్ఞానం. ఆత్మ ఏదో దాన్ని పట్టుకోలేక దాని బదులనాత్మ ప్రపంచమే వాస్తవమని దీని వెంటబడి పోవటం. అదే కామ మదే చాపల్యం. అది ఉన్నంత వరకూ శాంతి లేదు మానవుడికి. ఎన్ని కోరిక లనుభవించినా ఇంకా కోరిక లుదయిస్తూనే ఉంటాయి. ఇక శాంతి ఎక్కడిది. శాంతే కావాలంటే శాంత స్వభావమైన నీ ఆత్మ స్వరూపంలోనే నీవు నిలకడ చెందాలి.
ఆపూర్యమాణ మచల ప్రతిష్ఠమ్ సముద్రమ్ - హద్దు దాటకుండా తనలో తానే ప్రతిష్ఠితమైన మహాసాగరం లాంటిదినీ స్వరూపం. అలా ఒకచోట నిశ్చలంగా ఉన్నప్పుడే ఆపూర్యమాణం. అది జలంతో నిండిపోతుంటుంది. ఎక్కడివా జలాలన్నీ ఆపః ప్రవిశంతి. గంగా యమునా గోదావర్యాది నదులన్నీ ఎంతో దూరం నుంచి వచ్చి దానిలో కలిసిపోతుంటాయి. దాన్ని నింపేస్తుంటాయి. అది నదుల వెంట పరుగెత్తి పోదు. చెలియలి కట్ట దాటే ప్రశ్నే లేదు. దాని పాటికది స్థిరంగా ఉంటే అవే వచ్చి దానిలో కలుస్తుంటాయి.
Page 196
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు