సాంఖ్య యోగము
భగవద్గీత 
ఇంతెందుకు. ఒక కడవ బాన ముంత మూకుడు ఇలాటి మట్టి పాత్రలు మనమెన్నో చూస్తుంటాము. ఎక్కడి నుంచి వచ్చాయవి. ఏమిటి వాటి మూలపదార్ధం. మొట్ట మొదట అవి మట్టే. చిట్ట చివరికవి మట్టే. మధ్యలో కూడా మట్టి అయినా దానికి భిన్నంగా భాసిస్తుంటాయి. అది కేవల మా భాషే. అర్ధం చేసుకొంటే అందులో ఉన్నదంతా మట్టేగదా అనే నిశ్చయం కలుగుతుంది మనస్సుకు. అలా చూడనంత వరకూ వాటి నామరూపాది విశేషాలు మనస్సు నిటూ అటూ లాగుతుంటాయి. అదే విక్షేప Distraction మంటే..
ఇలాటి విక్షేప దోషమే ఉంది ప్రస్తుతం మానవుడి మనస్సుకు. అది ఈ చరాచర పదార్ధాల వైపు చూస్తూ వాటివల్ల కలిగే ఆలోచనలు పెట్టుకోటం వల్లనే. మరి దేనివల్లా కాదు. దానికేమిటి మందు. ఇప్పుడు చెప్పినదే. పాత్రలన్నిటిలో వాటి మూల పదార్ధాన్నే చూచినట్టు ఈ చిత్తవృత్తులలో కూడా శుద్ధ చైతన్యమే సద్రూపంగా చిద్రూపంగా వ్యాపించి ఉంది కాబట్టి ఏది చూచినా ఆ సచ్చిత్తులనే అధిష్ఠానాన్నే గుర్తు చేసుకొని దాన్నే దర్శిస్తూ పోవటమే. అలా నిరంతరమూ చూస్తూ పోవటమే ఇక్కడ సాధన. ఏకైక సాధన. ఇది కర్మ గాదు. ఉపాసన గాదు. కేవల జ్ఞాన యోగం Realisation. తదా యోగమవాప్స్యసి అలాటి నిర్వికల్పమైన ఆత్మస్థితి నందుకోటమే యోగమని సెలవిస్తున్నది గీత. అందుకొన్నందుకు తార్కాణ మా స్థితే మరేదీ గాదు.
Page 160
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు