సాంఖ్య యోగము
భగవద్గీత 
అది అవ్యక్తం. ఇదమిత్థమని నిర్వచించటానికి వీలుపడని ఒక మాహామాయ. గాఢాంధకారం లాంటి దశ అది.
అవ్యక్తా దీని భూతాని. అలాటి అవ్యక్తం నుంచే వచ్చారీ జీవులందరూ. అ్యవక్త నిధ నాన్యేవ. అలాగే మళ్లీ అవ్యక్తంలోనే అంతమై పోతున్నారు . వ్యక్తమధ్యాని. కానీ మధ్యలో మాత్రం వ్యక్తమై కనిపిస్తుంటారు జీవితంలో. ఆద్యంతాలలో కనిపించని ఈ జీవుడు మధ్యలో కనిపిస్తే మాత్రమది యధార్ధమా. ఆదావంతే చ యన్నాస్తి - వర్తమానేపి తత్తధా అన్నారు గౌదపాదులు. అప్పుడు కూడా అది అబద్ధమే. అయితే అది మొదట్లోనూ చివర్లోనూ లేనిదీ మధ్యకాలంలో ఎలా కనిపించింది. అదే హేతువుకూ నిలవదు గదా అంటే అసలే లేదని కాదు. ఆద్యంతాలలో ప్రకటం కాకుండా మరుగుపడి ఉంది. అదీ అవ్యక్తమనే మాట కర్ధం. కనుకనే అదర్శనా దా పతితః పునశ్చాదర్శనం గతః అని మహాభారతంలోనే మరొకచోట సెలవిచ్చారు వ్యాస భగవానులు. అనుపలబ్ధి Unmanifest గాని అది అత్యంతా భావం Non-existance కాదు. అభావం కాకుంటే అప్పుడెందుకు జ్ఞానం లేదీ జీవుడికి . ఎందుకు లేదో భాష్యకారులే వ్రాస్తున్నారు వినండి. యస్యాం స్వరూప ప్రతిబోధ రహితాః శేరతే సంసారిణో జీవాః ఆ మహాసుషుప్తిలో పడి నిద్రపోతున్నారట ఈ జీవులు. కారణం స్వరూప ప్రతిబోధం లేదట వారికి. అంటే నేను ఫలానా గదా అనే ఆత్మజ్ఞానం కోలుపోయారు. అది వారికి వ్యక్తం కావటం లేదు. కనుకనే దాని కవ్యక్తమని అసలు పేరు వచ్చింది.
Page 110
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు