అసలీ సాధన సామగ్రి దేని కోసమో గుర్తించి ఆ పరమార్ధాన్ని సాధించటమే జీవిత కర్తవ్యంగా భావించి ముందుకు సాగండి అని బోధించే ఈ వర్ణన చూడండి ఎంత ఉజ్జ్వలమైనదో. 'ఉదయ గ్రావము ప్రాచీదిశ' ప్రశాంతమైన ఒక నిశాసమయం. ప్రపంచం వెన్నెలతో నిండి కన్నుల పండువుగా ఉంది. ఆకాశ మండపంలో ఒంటరిగా సంచరిస్తున్నాడు పూర్ణచంద్రుడు. ఇది మామూలు కవుల ఊహ. కాని ఈ కవి ఊహ అది గాదు. తూర్పుకొండే పానవట్టం. అక్కడ ఉదయించే చంద్రబింబమే శివలింగం. నింగికి పొంగే సముద్ర జలమే అభిషేకములు. గుహా తిమిరమే ధూపం - జ్వలించే వెన్నెలే దీపం - తారకలే పూజా పుష్పాలు - పూజాఫలం. ప్రపంచాన్ని వ్యాపించిన భౌతికమైన తమస్సే గాదు. ఆ విద్యకమైనది కూడా. దీనిని పోగొట్టడం కాదు గొప్ప. దానిని కూడా పోగొట్టుకొన్నప్పుడే. అలాంటి తామస రాజస ప్రవృత్తులను పూర్తిగా రూపుమాపి మానవ ప్రకృతిని శుద్ధ సాత్త్వికంగా మార్చినప్పుడే అది గొప్ప. ఇంత గొప్ప ప్రయత్నమూ మరొకటి లేదు. దానిని సాధించటం కన్నా సాహిత్యజగత్తులో సాధించవలసిన వేరొక్క కళా విజయమూ లేదు. కళా శిఖరాన్ని అధిరోహించిన మహాకవులంతా ఇలా సాధించి సిద్ధి పొందినవారే. జయంతి తే సుకృతినో రససిద్ధాః కవీశ్వరా అనే మాట అలాంటి వారి పట్ల నే సార్ధకం.
34. 'అంధేం దూదయముల్ సంసారముల్' వారి భక్తి మానవ జీవితానికే చరమలక్ష్యం. అది కరవైతే ఇక ఏవి ఉన్నా నిరర్ధకమే. ఈ నిరర్ధకత్వాన్ని ఎంత చక్కని ఉపమానాలతో స్ఫురింప చేస్తున్నాడో
Page 52
