ఇదుగో ఇలాంటి ప్రరోచకమైన అభిరుచిని మనకు కల్పించడానికే మహాకవులందరూ ప్రయత్నించారు. అందు కోసమే నిత్యమూ మనం లోకంలో చూచే ప్రకృతి దృశ్యాలనే వన్నెచిన్నెలు పెట్టి ఎంతో మనోజ్ఞంగా మన కన్నులకు కట్టినట్టు వర్ణిస్తారు. మామూలుగా చెబితే ఎంతో చప్పగా ఉన్నవే మెఱుగులు దిద్దితే ఎంతో గొప్పగా కనిపిస్తాయి. మన మింతకు ముందు సాదాగా చూచి వదిలేసిందే ఇప్పుడెంతో గొప్ప హోదాను సంతరించుకొని సంతసం గొలుపుతుంది. ప్రాతదానికి రంగు పూసి సరిక్రొత్తగా ప్రదర్శించినట్టు ఒక సంబరం చూపు తుంది. చూడండి ఈ వర్ష వర్ణన ఎంత హర్షదాయక మో
18. కరకా చిటపటరవ భీ
కరమై - పెళ పెళ నినాద ఘనమై ఝం ఝా
మరుదుఙ్ఞత బిలమంద్ర
స్వరమై - యక్కొండ నొక్క వర్షము గురిసె
ఇది అల్లసాని పెద్దన మనుచరిత్రలో వర్షపాతాన్ని వర్ణించే సన్నివేశంలో ఒక పద్యం. వర్షం కురవట మనేది అబ్బురమైన విషయం కాదు. ఎన్నో సార్లు మనం చూస్తూనే ఉన్నాము జీవితంలో. కాకుంటే పర్వత ప్రాంతాలలో పడే వర్షాన్నే అన్ని మార్లు మనం చూడక పోవచ్చు. అంత తరుచుగా కాకపోయినా అప్పుడప్పుడయినా చూడకపోలేదు. మరి దానిలో విశేష మేముందని. ఏ ముందో గాని ఈ పద్యాన్ని అడిగితే మాత్రం ఎంతో ఉన్నట్టు మనకు వినిపిస్తుంది. కొండ మీది వాన అందులోనూ హఠాత్తుగా కురిసిన వాన. దాని కడ్డం ఆపు ఉండదు కదా.
Page 32
