ఉత్తరార్ధము - ఆరోహణ క్రమము
గానీ ముందు చెప్పిన మార్గలో ప్రయత్నం సాగిస్తే పదార్థాలకూ వాటి నడుమ కనబడే ఖాళీకి అంతరం తొలగి పోయి క్రమంగా నామ రూపాలు ద్రవీభవించి ఆకాశ రూపంగానే మారి కనబడే అవకాశముంది. అప్పుడా దేవీ స్వరూపం అలికినట్టు ఏకంగానే సాక్షాత్కరిస్తుంది. యదేవేహ తదముత్ర అన్నట్టు పరమూ అవరమూ ఒక్కటే.
పరావర విబేధం జారి పోతే నేనే ఇది ఇదే నేనని ఆత్మ రూపంగానే సర్వమూ ఆకళించుకోగలం. అప్పుడా దేవి సర్వత్రా ప్రసిద్ధగానే కనిపిస్తుంది. ప్రసిద్ధ అంటే ఎక్కడబడితే అక్కడ సిద్ధమై ఉన్నదని అర్థం. అంటే మనం ప్రయత్నించి సాధించ బని లేదన్న మాట. ప్రయత్న మనేది కొంత ప్రసిద్ధం కొంత అప్రసిద్ధమైనపుడే. సర్వమూ ఆత్మ స్వరూపమే అయి అలాగే సర్వత్రా భాసిస్తునప్పుడిక ఏది ఎక్కడ అప్రసిద్ధం. ఆత్మ రూపేణా సర్వమూ ప్రసిద్ధమే. స్వరూపాన్ని సాధించటాని కెవడైనా యత్నిస్తాడా. కనుక పరావరా ప్రసిద్ధి ఆ దేవత తత్త్వ దర్శులందరికీ.
25. భావనా గమ్యా
26. ధ్యాన గమ్యా
కాని ఎంత చెప్పినా అది ఉత్తములకే గాని మంద మధ్యములకు అంత సులభంకాదు. వెంటనే వారి బుద్ధి దానిలో ప్రవేశించదు. ప్రవేశించినా నిలవదు. అతి సూక్ష్మమైన వస్తువేది గానీ వెంటనే మన దృష్టికి తగలదు. ఎదటనే ఉండవచ్చు గాక. చూచినా మనసుకు పట్టదు. అందుకే అలాంటి వారికి భావన అనేది అవశ్యం భావిని. భావన చేతనే ఆ దేవీ స్వరూపం వారి బుద్ధికి గమ్యమౌతుంది. కనుకనే ఆవిడకా పేరు వచ్చింది. ఎంతెంత భావిస్తే అంతంత ప్రకాశిస్తుంది తత్త్వం.
Page 98
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు