ఉత్తరార్ధము - ఆరోహణ క్రమము
మూడు ప్రసిద్ధమైనవి. అందులో వామం నికృష్టమైనది. కౌలం సాంకేతికం. పోతే దక్షిణం మాత్రమే సత్యాన్ని నిరూపిస్తుంది. కనుక ప్రాజ్ఞులందరూ దానినే సమయాచారమని స్వీకరించారు. ఇలాంటి సమయాచారాన్ని పట్టుకొని పోతే శివ సాయుజ్యం తప్ప కుండా సిద్ధిస్తుంది. సందేహంలేదు. సాయుజ్యమంటే అది కేవలం జ్ఞాన రూపమే. జ్ఞాన మభేద రూపం. దానికి వ్యతిరిక్తమైన ఆచారాలన్నీ సాధ్యమైన ఫలాన్ని సాధకుడికి భిన్నంగా చూపుతుంటాయి. కనుకనే అవి సద్యోముక్తి ప్రదాలు కావు. అవి కూడా క్రమంగా భేదాన్ని వదలుకొని సమయమార్గంలో చేరిపోతే అప్పుడే అవి అపేక్షితమైన ఫలాన్ని మనకంద జేస్తాయి. కాబట్టి పరంపరగా మిగతా ఆచారాలు కూడా చివరకు ఈ సమయాచారాన్నే ప్రధానంగా బలపరుస్తున్నాయి.
సమయాచారమే పరి శుద్ధమైన జ్ఞానానికి సాధనమని ఔపనిషదులైన ఆచార్యులందరూ అనుమోదించారు. అదే సంప్రదాయమని చెప్పి లోకంలో ప్రవర్తింప జేశారు. సమ్యక్ ప్రకర్షణ దీయతే ఇతి సంప్రదాయః. తత్త్వజ్ఞుడైన సద్గురువు తన జ్ఞానం శిష్యుడికి చక్కగా సమగ్రంగా దానం చేయటానికే సంప్రదాయమని పేరు. అలాంటి జ్ఞానానికి సాంప్రదాయికమని పేరు. ఇలా గురు శిష్య పరంపరా ప్రాప్తమైన జ్ఞానమే లోకంలో ప్రాచుర్యాన్ని పొందుతుంది. శమాదులూ శ్రద్దాదులూ గల మానవులు సేవిస్తే వారికి సద్యఃఫలకారి అవుతుంది. అయోగ్యులైన వారికి దురవగాహం కాబట్టి కలుషితమయ్యే ప్రశ్న లేదు. దాని శక్తి ప్రభావాలకు హాని కలుగుతుందనే భయం లేదు.
Page 87
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు