పూర్వార్ధము - అవరోహణ క్రమము
ఇలా ఈ నాలుగు సామాలూ జీవుల సంసార బంధమంటే ఎమిటో కన్నులకు కట్టినట్టు చూపుతున్నాయి. మొదట మనస్సంకల్పమూ- దానిననుసరించి చక్షురాది వృత్తులూ-వాటి వల్ల విషయ గ్రహణం- అందులో ఒకటంటే రాగం మరొకటంటే ద్వేషం- తన్నిమిత్తంగా సుఖదుఃఖాద్యనుభవం. సమస్తమైన సంసార బంధమూ ఇదే మనకు. ఇంత కన్నా వేరే లేదు.
ఇక్కడ చిత్తేంద్రియ రాగద్వేషాలనే నాలుగూ ధనుర్బాణపాశాంకుశాలై- దేవి వాటిని తన నాలుగు చేతులలో ధరించి ఉందని వర్ణించటం మూలంగా మనకు బోధపడే రహస్యమేమిటి. ఇవన్నీ ఆ మహా శక్తి వశంలోనేగాని మన వశంలో లేవు. పైగా మనమే వాటికి వశవర్తులమై ఉన్నాము. అజ్ఞానం వల్ల వాటికధీనమై జన్మించాము. అలాగే జీవ యాత్ర సాగిస్తున్నాము. ఈ అజ్ఞాన పిశాచి తొలగిపోనంతవరకూ చేతిలో ఉన్న ఆ నాలుగాయుధాలతో మనలనావిడ బాధిస్తూనే ఉంటుంది. దేవీ తత్త్వ జ్ఞానమార్జించి ఎప్పటికైనా దానికి చికిత్స చేయగలిగితే- అప్పుడే మనల ననుగ్రహంచి తన ఆయుధాలను ఉపసంహరిస్తుంది. ప్రయోగోపసంహారాలు రెండూ ఆవిడే చేయగలదు కనుక తదీయ జ్ఞానమే శరణ్యమనే సాధన రహస్యాన్ని మనకు బోధ చేయటానికే నాలుగు బాహువులతో నాలుగు దివ్యాయుధాలు ధరించిందని ఇలా వర్ణించటం.
54. సర్వ మోహినీ
కాగా ఎవరీ ఆధ్యాత్మిక రహస్యాన్ని గ్రహించలేరో – గ్రహించి ఆ మహా శక్తినాత్మ రూపంగా భావించరో వారందరూ అనాద్యవిద్యా నిశీధంలో పడి ఒడలు తెలియక నిద్రిస్తున్నారు. అతి దుర్లభమైన
Page 61
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు