పూర్వార్ధము - అవరోహణ క్రమము
అని వ్యవహారం. పూర్ణ వికాస భాసురం కాబట్టి సంసారరూపమైన అశివమంతా ఎగిరి పోతుంది. కనుక అంతా శివస్వరూపమే. ఈ శివాత్మకమైన దశ సదా నిలిచి ఉంటుంది గనుక సదా శివా అనే సంజ్ఞా దాని కన్వర్థం.
ఇది ఆ దేవి అయిదవ భూమిక. ఇదే అసలాదేవి సహజావస్థ. సదా అని పేర్కొనటంలో తెలిసి పోతున్నదది. దీనికి దిగువ చెప్పిన ఆ నాలుగు దశలూ కేవలం ప్రతీతి సిద్ధమే గాని వస్తు సిద్ధం కానేరవు. జీవుడి దృష్టి కేది గోచరమో అది ప్రతీతి సిద్ధం. ఈశ్వర దృష్టికేది అనుభవగోచరమో అది వస్తు సిద్ధం. అది చిన్మాత్రమే మరేది గాదు. దానినలాగే అనుభవానికి తెచ్చుకోలేక ఈ జీవుడు తన శరీరమాత్ర పరిచ్ఛిన్నంగా అభిమానిస్తున్నాడు. తన్నిమిత్తంగా దానికి బాహ్యమైన జగత్తునంతా సర్గ స్థితి లయాత్మకంగా దర్శిస్తున్నాడు. దేవి తిరోధాన శక్తి చేత తన చైతన్య స్వభావ మడుగున బడిపోయి సంసార సాగరంలో తలమునుక లవుతున్నాడు.
30. విశ్వరూపా - జాగరిణీ
31. స్వపంతీ - తైజసాత్మికా
32. సుప్తా - ప్రాజ్ఞాత్మికా
33. తుర్యా-సర్వావస్థా వివర్జితా
ఈ విధంగా తమ పూర్ణ స్వరూపం మరుగు పడి అపూర్ణుడనని తన్ను తానెంతవరకు భావిస్తాడో - అంత వరకూ అతని దృష్టినే అనుసరించి ఆ దేవి తన పూర్ణత్వాన్ని కప్పి పుచ్చి దాని స్థానంలో తన అపూర్ణమైన రూపాన్నే చూపుతూ పోతుంది. అదే ఈ సంసార మండలం. చిత్స్వరూపాన్ని సంసారరూపంగా మార్చుకొని బయటపడుతుందని అర్థం. వెలపలే కాదు. లోపలా
Page 47
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు