పూర్వార్ధము - అవరోహణ క్రమము
దోషమనేది వచ్చి పడుతుంది. ఒకపదార్థం దానికదే కర్త దానికదే కర్మా కాలేదు. అగ్ని ఎంత కాల్చేదైనా తన్ను తాను కాల్చుకోలేదు. గదా. అలాగే ఇక్కడ కూడా చైతన్యమనేది బాహ్యమైన ఘటపటాదులను గాని ఆభ్యంతరమైన సుఖధుఃఖాదులను గాని గ్రహించవలసిందే గాని తనకు తానే ప్రమాణమై తన స్వరూపాన్ని తానే ప్రమేయంగా చూడలేదు. అందుకే ఆ శక్తికి అప్రమేయ అనే పేరు సార్థమయింది.
7. స్వప్రకాశా
నిజమే గాని అప్రమేయమైతే అది ఉందని దానికస్తిత్వం చెప్పటమెలాగ అని మరలా ఒక అభియోగం ఏర్పడుతుంది. ఎందుకంటే ప్రమాణానికి గురి గాకుండా ఏ ఒక్కటీ సిద్ధించదని మీరే గదా సిద్ధాంతం చేశారు. ఘటపటాదులలోనూ సుఖదుఃఖాదులలోనూ అదే గదా మనం చూచిన వ్యవహారం. అలాంటప్పుడు ఆ సూత్రమే సర్వత్రా వర్తించ వలసి ఉంటుంది. అంటే అర్థం శక్తి అనే దానికి కూడాఅస్తిత్వం ఏదో ఒక ప్రమాణం వల్లనే ఏర్పడవలసి ఉంది. కాని ప్రమాణానికి అది అవిషయమని మీరేతీర్మానించారు. అలా అవిషయమైతే అది అప్రమాణమే అవుతుంది. అప్రమాణమైనది ఎలా సిద్ధించగలదు- అని ప్రశ్న.
అప్రమాణమైతే సిద్ధించని మాట వాస్తవమే గాని అది మనకు ప్రమేయమైన వస్తువుల విషయంలోనే అనే సత్యం మనం మరచిపోరాదు. ప్రమేయమైనది కాదీ శక్తి. ఇది ప్రమేయాలనన్నింటినీ గుర్తించే ప్రమాణమేనని చెప్పాము. ప్రమాణం చైతన్యమే అయినప్పుడు దానికిక ప్రమాణంతో అవసరమేముంది. అవసరం లేకపోతే దానికస్తిత్వం ఎలా
Page 19
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు