సింహావలోకనము
ఈ విధమైన మార్గంలో బుద్ధి విమర్శిస్తూ పోతే ప్రకాశ రూపమైన ఆ మహా సిద్ధిని అందుకోగలడు మానవుడు. అప్పుడు వాడు మామూలు గణేశుడు కాడు. మహా గణేశుడు. మహా గణేశ పదవి అనుభవిస్తూ మాతా పితరులైన శివ శక్తులకు ప్రీతి పాత్రుడు కాగలడు. కాని ఇలాంటి మహా భాగ్యం కోటికొకడికేడ మనుష్యాణాం సహస్రేషు అని భగవద్గీతే చాటుతున్నది. అలాంటి మహనీయుడు ఎవడైనా ఉంటే స్వయంతీర్ణః పరాంస్తారయతి. తాను తరించి ఒకరిని తరింపజేయగలడు. జిజ్ఞాసువుల మైన మనం కూడా అలాంటి మహాత్ముణ్ణి గురు భావంతో సేవించి అతడు పదేశించిన మార్గంలో ప్రవర్తించ వలసి ఉంది.
సద్గురు రూపుడైన ఆ మహా గణేశు డెలా ఉంటాడని అడిగితే-లోకోత్తరమైన ఆ లక్షణాలను వర్ణిస్తున్నదీ శ్లోకం.
శుక్లాం బరధరం విష్ణుం - శశి వర్ణం చతుర్భుజం ప్రసన్న వదనం ధ్యాయేత్ సర్వ విఘ్నోప శాంతయే.
శుక్లమైన అంబరాన్ని ధరించేవాడు శుక్లాంబరధరుడు. శుక్లమైన అంబరమంటే తెల్లని వస్త్ర మని కాదు. రజస్తమో రహితమైన పరిశుద్ధమైన ఆత్మ జ్ఞానం. అలాంటి పారమేశ్వరమైన జ్ఞానాన్ని ధరించిన వాడని అర్థం. విష్ణుం. వ్యాపించేదని అర్థం. శరీరంమేరకే గాక సర్వత్రా తన స్వరూపమే పరచుకొని ఉన్నట్టు దర్శించే వాడు. శశి వర్ణం. శశి అంటే చంద్రుడు. అది మరేదో కాదు మనస్సే. మనోతీతమైన దశలో ఉంటూనే అప్పుడప్పుడు మనో మార్గానికి దిగి వచ్చి బోధ చేసేవాడని భావం. చతుర్భుజం. అలా బోధచేసే సామర్థ్యాన్ని సూచిస్తున్నదీ మాట. ధర్మజ్ఞాన వైరాగ్య ఐశ్వర్యాలనే
Page 130
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు