ఉత్తరార్ధము - ఆరోహణ క్రమము
భావాన్నే వెల్లడిస్తున్నది. కనుక అహమిదం అనే తేడా లేకుండా సర్వమూ ఎప్పుడు చిద్రూపమని పేర్కొన్నామో- అప్పుడది అవశ్యంగా పూర్ణమే అయి తీరుతుంది. దానిని అపూర్ణమని చూపే దానికి భిన్నమైన మరొక తత్త్వమే లేదు గదా. కనుక సర్వాంతర్యామిని అంటే ఆంతర్యంలో చైతన్య రూపంగా పూర్ణమనీ- పూర్ణా అంటే బాహ్యంలో సత్తా రూపంగా పూర్ణమనీ భావించినా సరి పోతుంది. దీనిని బట్టి మహా శక్తి సర్వ వ్యాపకమని సర్వాత్మకమని గ్రహించ వచ్చు.
53.శాశ్వతీ
54. శ్రీ శివా
ఇలాంటి పూర్ణావస్థ ఒకప్పుడుండి వేరొకప్పుడు తొలగి పోయేది కాదు. త్రికాలలోనూ ఉండవలసిందే. స్వతస్సిద్ధమైన తత్త్వ మెప్పుడూ శాశ్వతంగానే ఉంటుంది. కనుకనే ఆ దేవికి శాశ్వతి అని పేరు వచ్చింది. శశ్వత్ భవా శాశ్వతీ. ఎప్పుడూ నిలిచి ఉండేదేదో అది శాశ్వతి. స్వర్గాది ఫలం అలా నిలిచి ఉండేది కాదు. కించిత్ కాల భోగ్యమది. సార్వకాలికమైనది మోక్ష ఫల మొక్కటే. మోక్ష మనేది ఇప్పుడే మనకు ఏర్పడింది ఇంతకుపూర్వ లేదని గాని- ఇక మీదట కలగబోతుందని గాని భావించేది కాదు. భూత భవద్భావి వ్యవహార మక్కడ లేదు. పూర్వం లేక ఇప్పుడే కలిగిందంటే మోక్షానికి ఉత్పత్తి చెప్పినట్టవుతుంది. ఇక మీదట ఏర్పడుతుందంటే ఇప్పుడు దాని కభావం చెప్పినట్టవుతుంది. అలాగైతే అది రేపు మనకు లభించినా సుఖం లేదు. మరలా ఎప్పటికైనా నశిస్తుందేమోనని భయమే. కనుక త్రికాలా బాధ్యమైనప్పుడే ఏదైనా శాశ్వత మనిపించుకొంటుంది. అది త్రికాలాల్లోనూ చోటి చేసుకొనే ఉంటుంది.
Page 120
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు