నమ్ముకొని సీత నపహరించావో ఆ బలం రేపు యుద్ధరంగంలో చూపమని. వీరంలో దయా వీర మని పేర్కొంటారు దీన్ని. ఇదే వీరుడికి శోభ నిచ్చేగుణం.
తీరా యుద్ధానికి దిగే ముందు కూడా రావణుడి కొక అవకాశ మిద్దామని ఆలోచిస్తాడు రాముడు. అంగదుణ్ణి రాయబారం పంపుతాడు. మాయోపాయంతో సీత నపహరించి నట్టుకాదు. రేపుదానికి యుద్ధంలో పరిహారం చెల్లించవలసి ఉంటుంది. ఇప్పటికైనా మునిగిపోయింది లేదు. విభీషణుడిలాగా నీవూ శరణంటే నీ ప్రాణాలు కాపాడుతాను. లేదా నీతో పాటు సర్వరాక్షసులూ లంకాపట్టణంతో సహా మట్టిపాలు కావలసివస్తుంది. పక్షిలాగా పదునాలుగు లోకాలకూ ఎగిరిపోయినా నాకు పట్టుపడక తప్పదు అని చాటుతాడు. ఎంతమాటో చూడండి ఇది. ధీరోదాత్తుడైన వాడి నోట మాత్రమే వినగలిగిన మాట. అలాంటి వీరుడికి నికృష్టమైన చాటుమాటు వ్యవహారం నచ్చదు. రావణుణ్ణి రణరంగంలో కలుసుకొన్నప్పు డాయన అన్న మాటలు వినండి. శూరోహమితి చాత్మాన - మవగచ్ఛసిదుర్మతే నైవలజ్జాస్తితే సీతాం చోరవద్వ్యపకర్షతః - శూరుణ్ణి వీరుణ్ణి అని చెప్పుకొంటున్నావు. సిగ్గులేదా నీకు. దొంగలాగా నేను లేని సమయంలో సీత నపహరించి తెచ్చావు. యదిమత్సన్నిధౌ - సీతాధర్షితాస్యాత్త్వయా బలాత్- నాసమక్షంలోనే ఆ పని చేసి ఉంటే నీవీపాటికి భ్రాతరంతు ఖరంపశ్యే-స్తదామత్సాయకైర్హతః-నా బాణాగ్ని కాహుతి అయి నీ తమ్ముడు ఖరుణ్ణి పోయి కలుసు కొనేవాడివి. రావణుడి బ్రతుకంతా బయట పెట్టాడీ మాటల్లో.
ఇక్కడ ఒక రహస్యం గ్రహించాలి మనం. మోసంతో చేసిన కార్యాన్ని మోసంతో సాధించట మిష్టంలేదు రాముడికి ఇది గొప్పవీరుడికుండే గొప్ప లక్షణం. అది సీతా లక్ష్మణాదు లందరికీ తెలుసు. ఆ మాటకు వస్తే రావణుడికి కూడా తెలుసు. హనుమంతుడు సీతను తానే తీసుకెళ్లుతానంటే ఆవిడ వద్దని చెప్పింది ఇందుకే. అది జగదేకవీరుడైన రాముడికి శోభనివ్వ దంటుం దావిడ.
Page 60
