Index

  అంచేత వీరితో స్నేహం చేయటమే వాంఛనీయం. అయితే స్నేహపాత్రులో కారో తెలిసేదెలాగా. అందుకే శుద్ధాత్మానౌ యదిత్వేతౌ జానీహి - మంచివారో కారో తెలుసుకొని రమ్మని పంపుతాడు హనుమంతుణ్ణి. రాముణ్ణి చూడగానే ఎన్నడూ చూడని వాడికి కూడా చూడండి ఎలాంటి స్నేహభావం కలుగుతున్నదో.

  ఇలాంటి భావమా సుగ్రీవుడికే గాదు. హనుమంతుడికి కూడా అదే గొప్ప భావం. సుగ్రీవుడికి మైత్రీ భావమైతే ఆయనకు స్వామి భావమేర్పడింది రాముడి మీద. కనుకనే సన్న్యాసివేషంలో ప్రచ్ఛన్నంగా వచ్చి మాటాడుతున్నా తీరా అయనను సమీపించే సరికా వేషానికి స్వస్తి చెప్పి తాను హనుమంతుడు గానే బయటపడుతాడు. యువాభ్యాం సహ ధర్మాత్మా - సుగ్రీవస్సఖ్య మిచ్ఛతి. మీతో మా సుగ్రీవుడు సఖ్యం కోరి నన్ను మీ దగ్గరకు పంపాడంటాడు. దానికి రాముడు సంతోషించి లక్ష్మణుడితో చూచావా మనతో స్నేహం చేయాలని సుగ్రీవుడే మనవద్దకు దూతను పంపాడాతనితో మాటాడు. ఇతణ్ణి చూస్తే సామాన్యుడిగా కనపడటంలేదని ఎంతగానో ప్రశంసిస్తాడు. అతడు వారిని సుగ్రీవుడి దగ్గరకు చేర్చి అతనితో భవతా సఖ్యకామౌ తౌ-భ్రాతరౌ-నీతో మైత్రి కోరి వచ్చారీ అన్నదమ్ము లంటాడు. సుగ్రీవుడప్పుడు సుందరమైన మనుష్య వేషం ధరించి రాముడితో- నీ గుణగణాలు మా హనుమంతుడు చెప్పగా విన్నాను. తన్మమై వైష సత్కారో - లాభశ్చై వోత్తమః ప్రభో - యత్వ్య మిచ్ఛసి సాహార్ధం- వానరేణ మయాసహ-నీవీ వానరుడితో సఖ్యం కోరి వచ్చావంటే అది నాకే లాభం నాకే ఒక సత్కారమంటాడు. తిర్యక్కులతో కూడా సఖ్యం చేయాలనే రాముడి బుద్ధి తిర్యగ్జ జంతువులకే ఆశ్చర్యం కొలిపిందంటే చూడండి. అంతే కాదు. అన్యోన్య మభివీక్షంతౌ-నతృప్తి ముపజగ్మతుః- ఒకరి నొకరు చూచుకొంటూ తనివి చెందలేదట వారు. త్వంవయస్యోసి మేహృద్యో-హ్యేకం దుఃఖం సుఖంచనౌ మనమిద్దరమూ మిత్రుల మయ్యాము. ఇకమీదట నీ సుఖదుఃఖాలు

Page 52