దివి భంగింగౌను చిక్క డింద్రియములం ద్రిప్పున్ నిబంధించుచున్-ఈ లోకాలన్నీ సృష్టించిన మాట వాస్తవమే. అయితే ఎలా సృష్టించాడని మీరను కోవటం. ఒక కుమ్మరి కుండలు సృష్టించి నట్టనా. కాదు. కుమ్మరి కంటే ఒక మట్టి అనే ఉపాదానం కావాలి. దండ చక్రాదులనే సహకారులు కావాలి. తనకు కర చరణా ద్యవ యవాలూ పని చేయాలి. ఇలాంటి కలాప మేదీలేదా ఈశ్వరుడికి. ఉన్న వాడాయన ఒక్కడే. ఉపాదాన మయినా తానే సహకారి అయినా తానే, మరి సర్వ వ్యాపకుడూ జ్ఞానైక రూపుడూ కాబట్టి తన కొక శరీర మంటూ లేదు. అలాంటి వాడు ఎలా సృష్టిస్తాడీ బ్రహ్మాండ భాండాలను, అదే వింత. ఏదీ లేకపోయినా ఒకటున్న దాయనకు. అదే ఆయనతో ఏకీభూతమై ఉన్న మాయాశక్తి. "పరాస్య శక్తి ర్వివిధైవ శ్రూయతే.” అది ఆయన ఇచ్ఛను బట్టి ఎలా కావలిస్తే అలా మారి పోగలదు. పెంచుతున్నది. త్రుంచుచున్నది. పెంచుతున్నా. త్రుంచుతున్నా అది వాస్తవంలో మరలా పెంచటమూ కాదు త్రుంచటమూ కాదు. అది ఒక లీల. అమోఘమైన లీల. ఐంద్ర జాలికుడి లీల లాటిది. ఉన్నట్టుండి ఆకాశంలో గంధర్వ నగరంలాంటిది కల్పిస్తాడొక ఐంద్రజాలికుడు. అది అక్కడ ఉందనా చేసిందనా. ఏదీ లేదు. అది ఒక కనుకట్టు. అలాంటి కనుకట్టే మనకీ జతగ్సృష్టి.
పోతే మన మీదనే ఈ కనుకట్టు పని చేసేది. సృష్టించిన ఆయన సంటదది. కనుకనే ఆయన దానిలో మునుగడు. మనలను ముంచు * తుంటాడు. మరి ఆయన పరిస్థితేమిటి. ఎక్కడ ఉన్నాడు. ఎక్కడో లేడు మరలా. ఈ సృష్టి అయిన చరా చర భూతాల లోనే నిండి ఉన్నాడు. అలా ఉన్నా మనలాగా అస్వతంత్రుడు కాదు. సర్వ స్వతంత్రుడు. తానేమి చేసేది తనకు తెలుసు. అచ్చమైన ఆ తెలివితోనే పంచేంద్రియాలకూ మనసుకూ చెందిన అన్ని సుఖాలూ అనుభవించగల డాయన. మనమూ అలాగే అనుభవిస్తున్నాము. ఆయన శుద్ధ చైతన్య రూపుడు కాబట్టి ఆకాశం లాగా
Page 135
