Index

రచనా ప్రత్యభిజ్ఞ కాళిదాస ప్రత్యభిజ్ఞ

స్థితోపి.... తామసీ వృత్తిమీశః - నిశ్రేయసమే సాధకు డందుకో వలసిన ఏకైక ఫలం. అది మనకిప్పు డదృష్టం. ఎలా దృష్ట మవుతుందది. దృష్టి నిరోధం తొలగితే. ఆ నిరోధకమైన దేమిటి. తామసీ వృత్తి అంటాడు మహా కవి. తమస్సంటే అవిద్య అజ్ఞానం. మన శివ స్వరూప మేమిటో మనం గుర్తించక పోవటం, అదే జ్ఞానాన్ని ఆవరించిన మహా శక్తి. అమ్మవారి తిరోధాన శక్తి ఇది. దీన్ని తొలగించుకొంటే గాని సన్మార్గాన్ని ఆలోకించ లేము. ఆలోకిస్తేగాని అపవర్గాన్ని అందుకోలేము. అయితే అది తొలగి ఇది కలగాలంటే ఈశ్వరాను గ్రహ ముండాలి. ఆ ఈశ్వరాను గ్రహ మూరక రాదు. సాధకుడి ప్రయత్నం కూడా ఉండాలి. అది ఏదో కాదు. శివేతరంగా కనిపించే అనాత్మ జగత్తు నంతటినీ శివాత్మకంగా దర్శించటమే. వస్తుతః ఈ జగత్తు శివాత్మకమే. శివేతరం 'కాదు: వికల్పించి చూస్తేనే శివేతరం. వికల్ప రహితంగా చూస్తే ఇదే శివాత్మకం. వికల్పమంటే ఇది అనుకూల మిది ప్రతి కూల మనే ద్వంద్వం. ఐశ్వర్య మనుకూలం. దారిద్య్రం ప్రతికూలం. కాంతా సంయోగ మనుకూలం. తద్వియోగం ప్రతికూలం. రెండూ నా స్వరూప ఖండాలే నని భావించి నప్పుడేదీ అనుకూలం కాదు. ఏదీ ప్రతి కూలం కాదు. అంతా అనుకూలమే. స్వరూపమే నన్నప్పుడిక ప్రతి కూలమనే భావమేముంది. అయితే ఇది తాను నిరుపాధిక మనుకొన్న ప్పుడే సాధ్యంగాని సోపాధికమని భావిస్తే సాధ్యం కాదు. సర్వవ్యాపకమైన ఈశ్వర చైతన్యాన్ని శరీరమాత్ర పరిచ్ఛిన్నమని భావిస్తే ఎలా. అలా భావిస్తే దాని కభిమానమని పేరు. అభిమాన మున్నంత వరకూ అమూర్తమైన శివతత్త్వం అష్టమూర్తులుగా భిన్నమై భాసిస్తుంది. భాసించిన కొద్దీ అనుకూల ప్రతికూలాలనే వికల్ప దృష్టికది దారి తీస్తుంది. కాబట్టి ఈ. ఉపాధి గతమైన అభిమానం పోవాలి సాధకుడికి. అప్పుడే వాడి మనసు నావరించిన తమ: పుంజం విరిసిపోయి ఆ సన్మార్గ మేదో స్పష్టంగా గోచరిస్తుంది.

Page 92

బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు