#


Index

సౌందర్య ప్రత్యభిజ్ఞ కాళిదాస ప్రత్యభిజ్ఞ

అదే నామ రూప క్రియాత్మకంగా ఎప్పుడు పరిణమించిదో అప్పుడు వ్యక్తమయి భాసిస్తుంది. ఏది ఎప్పు డెక్కడ ఎలా ఉండాలో అలా ఉండి కనిపించటమే సౌందర్యం. ఏది ఎప్పుడన్నప్పు డది శక్తి తాలూకు వ్యక్తావన్డే గాని అవ్యక్తావస్థ కాదు. వ్యక్తావస్థే త్రిగుణాత్మక మైన ఈ చరాచర ప్రపంచం.

  ఇది తత్త్వం లాగా అసంహతం కాదు. సంహతం. స్వార్థం కాదు. పరార్థం. సంహతమైన దెప్పుడూ అసంహతమైన తత్త్వాన్నే చూపుతుంటుంది. పరార్థమైన దెప్పుడూ స్వార్థాన్నే మనకు సూచిస్తుంటుంది. అ తత్త్వ గర్భంలో నుంచే గదా ఇది ఊడి పడింది. కనుక దాని స్వరూపాన్ని బయట పెట్టటమే దీని ఉద్యోగం. ఎన్ని వేషాలు ధరించినా-ఎన్ని పోకడలు పోయినా - దాన్ని విడిచి ఇది ఉండలేదు. కాబట్టి నామం గాని రూపం గాని క్రియ గాని - ఇందులో ఏ ఒక్క అంశం తడవి చూచినా అది మౌనంగా మనకా మూల తత్త్వాన్ని మనసుకు తెచ్చేదే. మన మంటున్నాము. మన సంటున్నాము. ఇవి కూడా ఆ తత్త్వానికి రూపాంతరాలే వాస్తవంలో. రూపాంతరాలని గుర్తిస్తే చాలు. మనం దాన్ని అందుకోగలం. అందుకొనే ఉన్నా మసలు. అందుకొన్నా మనే ప్రత్యభిజ్ఞ లేదు. అంత మాత్రమే. అంచేత పరధ్యానంగా తత్త్వానికి దూర దూరంగా మెలగుతున్న మన మనసులను బలంగా ఆకర్షించి మన స్వరూపమే అయిన ఆ తత్త్వం వైపు మరలా మన దృష్టిని మళ్ళించ వలసి ఉంది. ఈ ఆకర్షించటానికే వళ్ళించటానికే సౌందర్యమని మారు పేరు. సత్యం - సుందరం - శివ మన్నారు. సత్యం స్వరూపమైతే సుందరం దాని రచన. సుందరమైన ఈ ప్రపంచ రచన ద్వారా ఆ సత్యాన్ని మన మందుకొంటే అది త్రిపురాంతకమై అపవర్గ రూపమైన శివాన్ని మనకు ప్రసాదిస్తుంది. త్రిపుర సుందరి సౌందర్య మప్పటికి త్రిపురాంతకుణ్ణి దర్శించటానికి తోడ్పడుతుందన్న మాట.

  ఇది శివ శక్తి ద్వయాత్మకమైన ఈ జగత్సృష్టి కెలాగో కావ్య జగత్సృష్టికి కూడా అలాగే అన్వయించుకో వలసి ఉంది. ఇక్కడా కవిదృష్టి శివ స్వరూప

Page 122

బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు