Index

రచనా ప్రత్యభిజ్ఞ కాళిదాస ప్రత్యభిజ్ఞ

త్రోసి పుచ్చాడు. ఇదీ సాధకుని కుండవలసిన యోగ్యత. నిష్కామ శీలత. తత్త్వాన్వేషణ పరత.

  ఇలాటి అర్హత ఎప్పు డబ్బిందో అప్పుడే దైవ మొక అభిజ్ఞానం చేతికి తెచ్చి ఇచ్చింది. దానితో ఆవరణ దోషం తొలగి పోయి మరలా తన చిచ్ఛక్తి తనకు గుర్తుకు వస్తుంది సాధకుడికి. అయితే అప్పుడది ఇక ఈ భౌతిక వాసనలతో దర్శించేది కాదు. అనుభవించేది కాదు. అభౌతికం గనుక దాని నభౌతికమైన భూమికలోనే పొందాలి. అనుభవించాలి. దుష్యంతు డప్పుడు సుష్యంతుడయి దానిని పొంద గలుగుతాడు. అదే దుష్యంతుడు శకుంతలను భువిలో గాక దివిలో కలుసుకోవటంలో అంతర్యం. విద్యావిద్యా స్వరూపిణి అని అమ్మవారి పేరు. విద్యా రూపిణి ఆవిడే. అవిద్యా రూపిణీ ఆవిడే. మొదటిది మోచకమైతే రెండవది బంధకం జీవుడికి. మొదటిదే మనకు వాంఛనీయం. అది బ్రహ్మ వేత్తల దగ్గరే ఉంటుంది. గురూప సదనం చేసి గురుముఖంగా దాన్ని పొందాలి జిజ్ఞాసు వైన శిష్యుడు. తొందర పడి తాను స్వతంత్రించి అహంయువై పొందేది కాదు. అలా పొందినా అది ఆభాస అవుతుందే గాని వస్తువు గాదు. ఇలాటి విద్యాభాసనే పొందాడు దుష్యంతుడు. విద్యను కాదు. కణ్వాది గురుజన సమక్షంలో వారి అనుమతితో కాదతడు శకుంతలను పొందింది. అహం భావి అయి స్వతంత్రించి. అలా పొందినదది విద్య ఎలా అవుతుంది. తదాభాసే. ఇలాటి ఆభాసనే వాస్తవమని భ్రమించి వెళ్ళి పోయాడు. దాన్ని మరిచే పోయాడు. మరలా అది తటస్థ పడ్డా గుర్తించ లేక పోయాడు. ఆభాస ఆభాసే. గుర్తిస్తే ఎంత. గుర్తించ కుంటే ఎంత నిలవ లేదది. జారి పోయింది. జారిపోయినా దాని చిహ్నా లెక్కడికో పోవు. ఈ సృష్టి అంతా దాని కభిజ్ఞానమే. దృష్టికి సృష్ట అభిజ్ఞానం. దీని ద్వారానే మరలా తత్త్వాన్వేషి దాని నందుకోవచ్చు. అంగుళీయక మీ సృష్టికి సంకేతమే. వర్తులాకారమైన ఉంగర మాద్యంత రహితం. సృష్టి కూడా ఆద్యంత రహితమైన ఒక చక్రమే. సంసార చక్రమనే గదా దీనికి పేరు. ఇదే ఒక గురువు లాగా మనకు మౌన భాషతో

Page 117

బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు