ఉపనిషచ్చింతన
ఉపనిషత్తంటే దగ్గరగా కూచోటమని అర్థం. పూర్వం శిష్యులు గురువులకు దగ్గరగా కూచొని అరణ్యాలలో ఏకాంతంగా జీవిత సమస్యలను గూర్చి చర్చించేవారు. శిష్యుల కంతేవాసులని కూడా అందుకే పేరు వచ్చింది. మరి అంత దగ్గరగా కూచొని ఏకాంతంగా గోష్ఠి జరిపారంటే అది ఏదో గొప్ప రహస్యమే అయి ఉండాలి. నిజంగా రహస్యమే అది. రహస్యాలన్నిటిలోకి రహస్యం. అది ఏదో గాదీ సృష్టి రహస్యమే. ఇది దృష్టిలో పెట్టుకొనే ఉపనిషత్తంటే రహస్య విజ్ఞానమని కూడా వ్యాఖ్యానించారు శంకర భగవత్పాదులు.
సృష్టి రహస్యమొకటి అర్థమైతే అంతా అర్థమయినట్టే మానవుడికి. అదే అంతుపట్టటం లేదు. అది భేదించడానికే మన ప్రాచీనులైన మహర్షులెంతగానో పరిశోధనలు చేశారు. అందరూ ఒకచోట సమావేశమై కిమ్ కారణమ్ బ్రహ్మ కుతఃస్మ జాతాః మనమంతా ఎక్కడి నుంచి వచ్చాము ఎక్కడికి వెళ్ళుతున్నాము ఎలా బ్రతుకుతున్నాము మనం సుఖం కోరితే దుఃఖమెందు కెదురువుతున్నదని ఇలా జీవిత సమస్యలను గూర్చి చర్చ సాగించారు. వాటికి సమాధాన మొకడు కాలమంటే, ఒకడు స్వభావమంటే, ఒకడు నియతి అంటే, ఒకడు యదృచ్ఛ అంటే, ఒకడిదంతా మన ప్రయత్నమేనంటే ఇలా ఎవరికి తోచినట్లు వారు చెబుతూ పోయారు.
అప్పుడు సభాధ్యక్షులు లేచి ఇవి ఏవీ గావుకారణం. ఎందుకంటే కాలాదులచేతనాలు వాటికిది ఇలా చేయాలని సంకల్పం లేదు. పోతే మానవుడు చేతనుడైనా వాడి జ్ఞానం పరిమితం. ఇంత పెద్ద ప్రణాళిక వేయలేడు. కాబట్టి ఈజీవ జగత్తులకు రెంటికి అతీతమైన శక్తి ఏదో ఉందది తెలుసుకోవాలని అందరూ కలసి మాటలు కట్టిపెట్టి ధ్యానంలో మునిగిపోయారు. పోగాపోగా వారికొక సత్యం భాసించింది. అది నిరాకారం నిశ్చలం సర్వవ్యాపకమైన చైతన్యం. అదే ఈకాల స్వభావాదులన్నిటినీ తనలో ఇముడ్చుకొని కనిపిస్తున్నది. ఎల్లా కనిపిస్తున్నదది. ఏతద్ జ్ఞేయం నిత్యమే వాత్మసంస్థమ్. తమకు విషయంగా కాక తమ స్వరూపంగానే కనిపిస్తున్నది. అంతేగాక విషయప్రపంచంకూడా దానికి భిన్నంగాకాక దాని రూపంగానే దర్శనమిచ్చింది. భోక్తా భోగ్యం ప్రేరితారం చమత్వా, సర్వం ప్రోక్తం త్రివిధం బ్రహ్మమే తత్. భోక్త అంటే జీవుడు. భోగ్యమంటే జగత్తు. ప్రేరిత అంటే వీటికి విలక్షణమని
Page 144
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు