యజ్ఞ ప్రసాదం
యజ్ఞప్రసాదం, ఎంత మనోజ్ఞంగా ఉందీ నామకరణం! మనోజ్ఞమే గాదు, మహార్థ గర్భితం కూడ. యజ్ఞమంటే ఇది జ్యోతి ష్టోమమా, వాజపేయమా, అశ్వమేధమా, పశుమేధమా, ఏదీగాదు. జ్ఞానయజ్ఞం నహిజ్ఞానేన సదృశమ్ పవిత్రమిహవిద్యతే జ్ఞానం కన్నా పవిత్రమైనదీ సృష్టిలోనే లేదట. అలాంటి జ్ఞానమే నిజమైన యజ్ఞం. దానికీ బాహ్యమైన సామాగ్రి ఏదీ అక్కరలేదు. పశుహింసాది ప్రసక్తి లేదు, ఎలాంటి ప్రదర్శనాలేదు, శారీరకం కాదిది, వాచికం కూడా కాదు. కేవలం మానసికం. కనుకనే విధి జప ఉపాంశురూపాలైన మిగతా యజ్ఞాలన్నిటికన్నా శ్రేష్ఠమని వర్ణించారీ మనోవృత్తి రూపమైన జ్ఞానయజ్ఞాన్ని.
మనోవృత్తియే మానవుడి సకల ప్రవృత్తులకు మూలం. మనస్సులో మొదట ఒక సంకల్ప మేర్పడితే అది మాటలోకివచ్చి తరువాత శారీరకమైన చేష్టగా మారుతుంది. తన్మూలంగానే ఈ బాహ్య ప్రపంచంతో లావాదేవీ. తన్నిమిత్తంగానే సుఖదుఃఖానుభవం మానవుడికి, మనసు లేకపోతే ఏదీలేదు. అది వృత్తిరూపమా మనసనేది, ఒకదాని తరువాత ఒకటి తరంగ న్యాయంగా ఆవిర్భవిస్తూనే ఉంటాయి ఆలోచనలు. అవి ఇటు ప్రపంచం వైపు ప్రసరిస్తే నామరూపాత్మకమూ అనేకమూ అయి మనలను బంధిస్తాయి. అలా కాక దీనికి సాక్షి అయిన పరమాత్మవైపే ప్రసరించాయో, నిరాకారమూ ఏకమూ అయి మనకు దీనినుంచి ముక్తినే ప్రసాదిస్తాయి.
కాబట్టి ధియోయోనః ప్రచోదయాత్తన్నట్లు అనుక్షణమూ కలిగే మనోవృత్తులను నామరూపాత్మకంగా కాక సచ్చిదాకారంగా మార్చుకొంటూ పోవటమే మన కర్తవ్యం, అప్పుడు యద్భావ స్తద్భవతి అన్నట్లు వృత్తీ వృత్తిలో ప్రతిఫలించే ఈ అనాత్మ ప్రపంచమూ అంతా ఆత్మాకారమే అయి అనుభవానికి వస్తుంది. సాధకుడి అఖండమైన ఈ అనుభవమే బ్రహ్మానుభవం. దానికోసం సాగించే ఆత్మాకారవృత్తి అసలైన యజ్ఞం, జ్ఞాన యజ్ఞం.
ఇలాంటి పవిత్రమైన జ్ఞానయాజ్ఞన్నే సాగిస్తూ వచ్చాడు మాప్రియ శిష్యుడు సిరివరం రామచంద్రారావు. రెండేళ్ళ నుంచీ ఎందరో మహా విద్వాంసులనూ, వక్తలనూ,
Page 130
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు