ఆత్మచైతన్యమే గదా సాధించి పట్టుకో వలసింది. అది నిత్య సిద్ధమాయనకు క్రొత్తగా ఆచరించవలసింది కాదు. అలా ఆచరించి పట్టుకోవలసింది మనమే కనుకనే నాలాగా మీరూ ఆచరించి పట్టుకోమని మనలను మౌన ముద్రతో హెచ్చరిస్తున్నాడా త్రిజగదాచార్యుడైన పరమాత్మ మనమూ అలాగే ఆచరించి పట్టుకొని మిగతా సాధక లోకాన్ని మరలా ఆచరింపజేయాలని తాత్పర్యం.
ప్రసన్నః అప్పుడే ప్రసన్నత. ప్రసాదమంటే నిర్మలత్వం మాలిన్యమంతా క్షాళితమైన దశ. మాలిన్యమేదో గాదు. ఈ మాయా కల్పిత దేశకాల కలనా వైచిత్రమే. ఈ దేశ కాలాదివైచిత్రి ఆమాయా శక్తే. అది నా స్వరూపమేనని భావిస్తే ఇక నిర్మలత్వమే. అది ఈశ్వరుడికి స్వభావ సిద్ధమైతే మన మది సాధించి పట్టుకోవాలి. పట్టుకొంటే సవ్యాలః కృత్తివాసాః సవ్యాళులమూ కృత్తివాసులం కూడా మనమే అవుతాము. వ్యాళమంటే సర్పం కాల సర్పం కాలమే సర్పం సర్పతీతి సర్పః ప్రాకుతూ పోయే దేదో అది కాలమే గదా నిరంతరమూ ప్రాకుతూ పోయేది కనుక అదే సర్పం ప్రాకటమంటే చలించటం అచలమైన చైతన్యం చలిస్తే అదే కాలం స్త్రీలింగంలో చెబితే కాళి చలనాత్మిక అయిన చైతన్యశక్తి. దానితో నిత్యమూ అవినాభూతంగా ఉంటుంది కాబట్టి సవ్యాళమా చైతన్యం పోతే ఆ శక్తే ధారా రూపంగా చలిస్తూ వచ్చి వచ్చి చివరకు కృత్తిగా మారింది. కృత్తి అంటే చర్మం చర్మమంటే ఆవరించేది. కప్పేది నిరావరణమైన చైతన్యాన్ని బాగా కప్పి కనపడకుండా చేసింది ఈ పాంచ భౌతికమైన ప్రపంచమే.
Page 106
